طریقه ساخت ارده

ارده، به کنجد خمیرشده گفته می شود. برای تهیه ارده، ابتدا دانه های کنجد را پس از جمع آوری، خیس می کنند تا پوسته سیاه یا قهوه ای رنگ و نازک آن به راحتی جدا شود. کنجد بدون پوست را رو توی تابه بریزید و بگذارید روی حرارت و مرتب هم بزنید. کنجد کم کم شروع به روغن پس دادن میکند. وقتی دیدید دانه ها دارند به هم میچسبند یعنی به اندازه کافی روغنش بیرون آمده؛ از روی حرارت بردارید اگرنه خواهد سوخت و بعد ارده شما ته مزه سوختگی پیدا میکند. این قسمت خیلی حساس است ( یعنی هر چقدر روش تاکید کنم بازم کمه خیلی دقت کنید). اگر کنجد را به اندازه کافی تفت ندهید و به خوبی روغنش بیرون نیاید بعداً توی درست کردن ارده دچار مشکل میشوید (جدی میگم). فوت کوزه گری همینجاست! مرز بین خوب روغن پس دادن و سوختگی به اندازه یک تار موست! جدی بگیرید. سپس درون آسیاب ریخته و دستگاه را روشن کنید. به دلیل حرارت دادن اولیه کنجدها و حرارت ایجاد شده هنگام آسیاب کردن؛ ارده فقط و فقط با کنجد آماده میشود منتها اگر شما هر کاری کردید بازهم موفق نشدید که ارده تولید کنید چاره ای ندارید جز اینکه کمی روغن کنجد بهش اضافه کرده و مجددا هم بزنید تا روان شود. توصیه میکنم نکات رو رعایت کنید که بدون هیچ روغنی ارده رو تهیه کنید چون طعمش بهتر خواهد بود. تنها نکته ی باقی مانده این است که اگر کنجد رو آسیاب کردید و مشاهده فرمودید که پودر شد بدانید و آگاه باشید که به اندازه کافی تفتش ندادید. اگر درست تفت بدید در اثر آسیاب کردن پودر نمیشود بلکه خمیری شده و کم کم روغن پس خواهدداد.

---

ارده را بهتر است بعد از تهیه بلافاصله مصرف کنید. معمولا در یخچال هم می ماند اما وقتی با شیره انگور یا شیره خرما مخلوط شود میتوان مدت طولانی تر نگه داری کرد. توصیه این است که همیشه تازه تهیه کنید. در صنعت به آن شکر اضافه میکنند. شکر سودازاست و توصیه نمی شود. شما در خانه با شیره انگور یا شیره خرما تهیه کنید اسمش میشود حلواارده. به عنوان شکلات صبحانه به کودکان خود بدهید. میشود داخلش مغز گردو بادام پسته هم اضافه کنید

---

ارده فاسد، ارده ای است که سطح آن کپک زده باشد. اگر متوجه کپک ارده نشوید، از طعم و بوی نامناسب آن می توانید متوجه فاسد شدنش باشید. ارده کپک زده را باید دور ریخت.